که البته در کشورهای پیشرفته، یکی دیگر از کارهای مشاور روانشناس در مقطع کارشناسی ارشد یا فوق لیسانس، ارایه‌ی همین مشاوره‌ی اولیه است که به کدام دکتر و به کدام متخصص باید مراجعه نمایید. البته شایان ذکر است که امروزه بسیاری از دوره‌های درمان در شاخه‌ی غیردارویی به بسیاری از روانپزشکان نیز داده می‌شود. مثلا روانپزشکی‌که دوره‌ی روانپزشکی خود را تمام‌نموده، می‌تواند در بسیاری از دوره‌ها از قبیل رفتاردرمانی شناختی یا دوره‌های تحلیلی شرکت‌کند. همچنین بسیاری از دوره‌های مبنی بر داروشناسی و مداخلات دارویی برای دکترهای روانشناس بالینی یا شاخه‌های دیگر روانشناسی وجود دارد. اما هیچکدام از این مسایل، این واقعیت را عوض نمی‌کند که حوزه‌ی تخصصی یک روانپزشک و متخصص اعصاب و روان، حوزه‌ی دارودرمانی و حوزه‌‌ی تخصصی یک دکتر روانشناس، حوزه‌ی درمان غیردارویی است. فردی‌که مدرک روانپزشکی دریافت‌می‌کند، حداقل بین ۱۰ تا ۱۲سال درس‌خوانده که از نظر میزان دوره‌ی تحصیل، هیچ فرقی با دکتر روانشناس ندارد.

تفاوت بین روان درمانگر و روانشناس در چیست ؟

بلکه می‌توانند به‌عنوان دستیار دکتر روانشناس در کلینیک‌ها، بیمارستان‌ها یا مراکز روانشناسی فعالیت‌کنند. کسانی‌که وارد دوره‌ی فوق‌لیسانس روانشناسی می‌شوند، بعد از اتمام اجازه‌ی مشاوره در زمینه‌های مختلف را دارند. درواقع باتوجه به فوق‌لیسانسی که گرفته‌اند، می‌توانند به‌مراجعین مشاوره‌دهند. در بسیاری از کشورها مثل ایران، به‌علت عدم‌وجود بستر مناسب شغلی، اکثر افراد تصمیم‌می‌گیرند در رشته‌ی روانشناسی بالینی تحصیل‌کنند.

برگزاری دوره‌های مشاوره برای نوجوانانی که به دوران بلوغ می‌رسند و بحران‌های بلوغ را تجربه می‌کنند. اختلالات خواب؛ افرادی که دارای اختلال خواب باشند و نتوانند بخوابند. ترجمه یوسف کریمی و همکاران (۱۳۹۰)، انتشارات رشد، تهران، صفحهٔ ۷۴۲. افکار بد مرتبط با اضطراب و افسردگی را کنار می گذارید یا آنها را رد می کنید. این دو اصطلاح خیلی استفاده می شوند تا جایی که به نظر می رسد آنها یکسان هستند. این امر معمولاً به این دلیل است كه هر دو با افكار خود- مغلوبی در ارتباط هستند.

مثلاً در بسیاری از کشورها از لیسانس روانشناسی‌عمومی یا لیسانس روانسنجی یا دیگر شاخه‌های روانشناسی نمی‌توان وارد روانشناسی بالینی شد. بلکه افرادی‌که می‌خواهند وارد روانشناسی بالینی شوند، باید حتما لیسانس روانشناسی بالینی را نیز طی کرده‌باشند. اما در بسیاری دیگر از کشورها، هم مستقیما می‌توان به روانشناسی بالینی رفت. و هم می‌توان از رشته‌های دیگر روانشناسی مانند روانشناسی‌عمومی، روانسنجی، روانشناسی خانواده یا روانشناسی تعلیم و تربیت به روانشناسی‌بالینی رسید.